Wiedeń 09.06.2025 r.
Cały blog jako bezpłatny eBook w formacie pdf.
Chodzi o zupełne wyeliminowanie obrony, obwiniony powinien być zdany we wszystkim na siebie samego. Franz Kafka – Proces.
Jednostka, jako ofiara absurdu biurokracji. Brzmi jak jakaś surrealistyczna scena. Kiedy ktoś zostanie niespodziewanie aresztowany i oskarżony o przestępstwo, którego nie popełnił, jeżeli jedynym argumentem oskarżenia staje się przy tym utajniony przez prokuraturę i sąd algorytm rozpoznawania twarzy, to mamy do czynienia z wprowadzeniem do współczesnej rzeczywistości prawnej, fantazji literackich rodem ze słynnej powieści Franza Kafki.
Z kłamstwa robi się istotę porządku świata. Franz Kafka – Proces.
To jest przecież jedynie fantazja literacka? Otóż nie, to jest rzeczywistość, koszmar niewinnego człowieka wytypowanego przez algorytm komputerowy na sprawcę zabójstwa. Możemy o tym przeczytać w artykule opublikowanym 3 czerwca na Reclaim The Net: Winny przez algorytm. Źródło.
Nie trzeba wszystkiego uważać za prawdę, trzeba to tylko uznać za konieczne. Franz Kafka – Proces.
Każdy z nas może być oskarżony i skazany. Wystarczy, żeby program komputerowy wybrał twoją fizjonomię. Alibi? Może ty pamiętasz, co robiłeś w jakimś dniu cztery lata temu? Masz na to świadków? Nie? No to jesteś winien – nasz komputer tak stwierdził.
Dziwnym trafem algorytmy nie wskazują prawdziwych przestępców. Może dlatego, że jeden z nich wypuścił na rynek najbardziej groźnego wirusa i nazwał go okna (Windows).
Cóż to za niedopatrzenie! Aresztowanym odbiera się przecież zegarki, paski i szczególnie krawaty, by nie skończyli jak ich kumpel Epstein.
Policja lubi stosować przeszukiwania sieciowe. Ułatwia to im pracę i nie muszą sami tropić przestępców, skoro może to zrobić za nich komputer. Jeśli algorytm wyłowi twoją twarz na filmie z monitoringu w pobliżu miejsca przestępstwa i nie daj Boże w czasie bliskim dla tego wydarzenia, to już cię mają. Szczere przyznanie się do winy łagodzi wymiar kary! Nie potrzebni są tu nawet donosiciele – życzliwi dostawcy informacji.
Ktoś musiał zrobić doniesienie na Józefa K., bo mimo że nic złego nie popełnił, został pewnego ranka po prostu aresztowany. Franz Kafka – Proces.
Ułaskawionemu prewencyjnie przez Bidena Anthoniemu Fauci, 7 stanów USA stawia zarzuty za przestępstwa popełnione w okresie Corony.
Przepaska na oczach Temidy nie służy sprawiedliwości. Ta taśma jest dziurawa – nie pozwala na to, by w jej sidła wpadli ci bardziej wpływowi i zamożni przestępcy.
W omawianym artykule oskarżony jest losowo wybranym obywatelem. Nie jest istotne, na kogo głosował na wyborach – to nie jest proces polityczny. To jest polityka opresji, umożliwiająca skazanie każdej dowolnej osoby niezależnie od tego, co zrobiła.
Wmawia się nam, że żyjemy w państwie prawa, chociaż bezkarność jedynie dla wybranych, jest główną zasadą państwowej aktywności. Kiedy wina nie jest udowodnionym faktem, ale pretekstem dla kary, wtedy prawo zostaje doprowadzone do absurdalnych działań urągających zasadom logiki i zdrowego rozsądku.
Jak pies! – powiedział do siebie: było tak, jak gdyby wstyd miał go przeżyć. Franz Kafka – Proces.
Autor artykułu Marek Wójcik
Mail: worldscam3@gmail.com
<Jeśli podoba Wam się to, co piszę, bardzo pomogłoby dalszemu rozpowszechnianiu tych artykułów, gdybyście je udostępniali Waszym znajomym na mediach społecznościowych.